Soms heb je geluk bij een ongeluk. Nu er problemen met de generator zijn, ben ik blij dat toevallig Sjoerd met zijn gezin aan boord zijn. Hij heeft Frans geholpen om een tijdelijke reparatie uit te voeren. Om te beginnen hebben ze een takel aan het plafond gemaakt en toen de motor opgehesen. Gelukkig heeft Frans nieuwe draadeinden op voorraad en die heeft hij pas gemaakt. Toen moest de motor weer met de draadeinden op de trillingsdempers gezet worden. Dit alles gebeurde onder het toeziend oog van Jelte die niet weg te slaan was. Kortom de generator draait weer en we komen op tijd bij de auto aan. Die moet nog bij het dorp aan de oplader en dat kan mooi gebeuren terwijl we als afsluiting op het vuurduveltje pannenkoeken bakken.
Vroeg zwaaien we onze zoon met gezin uit en gaan wat klusjes doen, want de sluizen schutten pas vanaf 9.15 uur (op zijn Frans hé, kalm aan). Als we de sluis invaren vertelt de sluiswachter dat er een probleem is bij de volgende sluis en dat hij gestremd is. Oké uurtje wachten ofzo… niet dus. Het gaat vandaag en morgen waarschijnlijk niets worden. Buiten de sluis op de palen moeten we wachten. Jammer, vol in de zon, niet prettig. Dan wordt het bericht dat er pas vrijdag een duiker kan komen. Hier kunnen de fietsen niet van boord en lopend naar een winkel is te ver en het dorpje waar we bij liggen stelt niets voor. Het lijkt ons beter om toch maar richting volgende sluis te varen en een plek in de schaduw te zoeken. Overal liggen jachtjes, maar HOERA voor de spudpalen, we kruipen tegen de kant aan en onder de bomen laten we de palen zakken. Het trapje overboord en daarop de loopplank en dan is het nog best een uitdaging om zonder brokken en een nat pak de fietsen aan de wal te krijgen.
We liggen nu bij een volgend dorpje, Laroche-St-Cydroine, en ecluse d’Épineau, met de fiets gaan we vandaag naar een hypermaché. Een stukje omrijden langs het Canal- du- Bourgogne en op de terugweg boodschappen meenemen. Tegen wind en heuvelop in de warmte en terug wind mee en heuvelaf. Alleen gaat heuvelaf niet vanzelf, want het is een weggetje vol kuilen en met grote brokken steen en gruis. De hele afdaling worden de remmen hard ingeknepen, maar we komen weer veilig beneden. Een uitdagend fietstochtje. Als we bij de Talisman aankomen zit er een brief aan een stronk getapet. Hij is afkomstig van de VNF; de Franse waterstaat. Vrijdag komt de duiker en het beton moet 24 uur drogen en dan zaterdagmiddag of zondag kunnen we misschien doorschutten. Als alles goed is. Haha.
We wachten dan maar af en genieten van de zonnebloemen en ons uitzicht. Zitten op ons scheepje en drinken een biertje en lezen een boek. Wordt vervolgd!
Reactie plaatsen
Reacties
Haha wat heerlijk kneuterig zo'n briefje op de boomstronk. Gelukkig hebben jullie wat schaduw gevonden.
Jeetje jongens, wat een tegenslag maar jullie houden de moed erin dat is duidelijk. Petje af hoor!! De warmte is dan ook even niet zo fijn. Sterkte met alles en we duimen dat het allemaal opgelost wordt en jullie weer verder kunnen. Groetjes uit een bloedheet Almkerk .
Tjonge dat zit even tegen. Maar ik lees dat jullie je prima redden. Fijn dat Sjoerd kon helpen en Jelte alles goed heeft bekeken en opgeslagen .
De boodschappen binnen, geen nat pak en met een biertje en een boek genieten van effe niks! Klinkt mij goed in de oren! 😘🍺
Verplichte rust is een test voor het gedult