Om met het goede nieuws te beginnen: mijn telefoon leeft weer! Na een paar dagen drogen en uitrusten heeft het apparaat besloten weer tot leven te komen. Al met al is mijn avontuur dus prima afgelopen.
Met het hele gezin van Sjoerd vertrekken we vroeg in de ochtend door de sluis van Farmsum het Wad/ Dollard op. De spanning loopt hoog op als er zeehondjes gespot worden en ook nu is het weer een bijzondere ervaring om de zeebodem droog te zien vallen. Wat is het toch prachtig hier. Alleen met hoog water kunnen we Nieuw Statenzijl binnenlopen en daarom moeten we nog even tij stoppen. Dit is natuurlijk geen ramp. Er liggen bekenden van Sjoerd aan de binnenkant van de sluis en het blijken ook nog bekenden van ons te zijn uit Dordrecht. De kinderen spelen leuk samen tot het begint te druppelen.
We willen na het avondeten graag gaan wandelen naar de Kiekkaaste; een vogelkijkhut, maar er komt me toch een bui over ons heen. Het lijkt wel nacht te worden. Gelukkig wordt het ook weer droog en gaan Frans en ik toch nog even genieten. Het jongvolkje ligt al in bed, maar na ons kunnen Sjoerd en Anouk ook nog gaan kijken naar het Wad bij avond.
De volgende ochtend gaan we nog een keertje met de hele familie en dan vertrekken we naar Bad Nieuweschans. Een vestingstadje met geschiedenis. Vanmorgen gaan Frans en ik naar de bakker bij het centrum van de graanrepubliek. Heel toepasselijk na ons lijnzaadverhaal. Helaas is de bakker gesloten i.v.m. vakantie, wel spreken we een man die vertelt dat het hele gebeuren in een oude treinremise nog in opbouw is en ze ook de waterwegen weer zoals vroeger willen gaan gebruiken om het graan voor de mouterij van de boer naar de remise te brengen.
Als we willen vertrekken moeten we door een brug met zelfbediening. Helaas zit de kast waarin de bediening zit met een hangslot op slot. We hebben wel een sleutel voor de bediening, maar die sleutel past niet en bellen dan toch maar om een brugwachter. Zelfbediening … dus niet. De brug moet met de hand worden opengedraaid en de man laat de klep behoorlijk schuin staan, zodat het flink manoeuvreren is voor ons schippertje. Hierna volgt een lage brug met een eronder hangende lamp. Zodat ook deze met precisie moeten worden gepasseerd. En dan na 500 meter varen zie ik me toch een mooi steigertje aan een fraaie plas. Prachtig om te zeilen en te zwemmen. Als ik Frans er op wijs zitten de kinderen al direct te gillen: ja zeilen, ja zwemmen. Je snapt het al de paaltjes gaan het water in en ook het jolletje wordt opgetuigd. Sjoerd is er de hele middag niet uit te krijgen, haha. Hij zeilt met wisselende bemanning over de plas en ik ga nog zwemmen met Jelte en Tess. Een prachtige stille avond met gezellige muggetjes en er is alweer een dag voorbij.
Reactie plaatsen
Reacties