Zo daar ben ik weer. In Veghel hebben we het Industriemuseum bekeken. Wat hebben ze daar veel, je gaat echt terug in de tijd. Alles staat keurig gerubriceerd opgesteld van elektra, gas naar brandweer of koffiemolens. Tess heeft in een oud winkeltje winkeljuffrouw gespeeld en aan ons havermout en rijst verkocht. Wij riepen regelmatig : “o weet je nog” en Jelte en Tess zeiden: “kijk een telefoon met een draaischijf”.
Je kon ook een veevoersilo in. In een ervan stond een dame mooi te zingen. Dat klonk heel mooi. Onze puppy’s deden dat in een andere silo na, maar dat klonk helaas iets anders, haha.
Onze matroosjes worden weer opgehaald en ze hebben mazzel, want de volgende dag vertrekken we vroeg richting Maasbracht. We vertrekken in groepjes om lange wachttijden bij de sluizen voor te zijn. Het is passen en meten om zoveel mogelijk schepen in een schutting mee te nemen. Voorbij Helmond bij sluis 13 schutten we door naar boven en zoeken dan een overnachtingsplek. Het is zo’n lange vaardag geweest dat het op werken begint te lijken. Vandaag acht sluizen gedaan. Als we op ons voordek een boekje zitten te lezen stopt er een auto en daar komen Roel en Tienke uit. Dit zijn schippers bij ons uit de haven die ook een steilsteven hebben. Zij zijn op weg naar Woerkum en zagen ons liggen. Gezellig een bakkie koffie gedaan en bij gepraat. Als afsluiting van de dag nog een wandeling langs de boerderijen gemaakt.
Het laatste stuk naar Maasbracht hoeven we maar één sluis door. Het is prachtig weer en op ons gemak komen we bij een grindgat beneden sluis Panheel en gaan in de schaduw op de palen liggen. Hier verzamelt de vloot rond vijf uur om achter de Terra Nova aan met een sail in Maasbracht binnen te varen. Helaas hebben we pech, dit jaar met de achterste spudpaal. Gelukkig is hij boven gekomen en na een studie is de diagnose dat de motor van de lier kapot is. Knap balen, maar het is niet anders. Gelukkig hebben we ook twee ankers en nog een paal voor. Terug in Woerkum gaan we een andere motor plaatsen en dan zal het probleem opgelost zijn.
Maasbracht is de vierde etappeplaats, dus wederom een welkom door de burgemeester, vlag hijsen, toeteren, en een drankje. Vanmorgen koffie met Limburgse vlaai na het opzetten van de borden met allerlei informatie. Het is heel druk geweest en veel mensen kwamen een praatje maken of even in de stuurhut kijken en aan het roer draaien (een favoriete foto van het kind als schipper). Voor ons is het vooral leuk om de oude schippers en schippersvrouwen te spreken en hun verhalen te horen. Trots zijn we op de complimenten die we gekregen hebben over onze Talisman. Volgens één schippersvrouw het mooiste schip.
We liggen met drie steilstevens naast elkaar. Mooi om de gelijkenissen, maar ook de verschillen te zien. Drie dikke kontjes naast elkaar. Het is lastig om een goede foto te maken, maar met toestemming kan het vanaf een sleepboot die achter ons ligt.
Omdat Maasbracht een etappeplaats is krijgen we ook weer een stempel in het schippershandboek we hebben vier op een rij en nu zit de toer er voor ons op. De banners die we gevaren hebben halen we van ons schip af en geven ze door aan een volgend schip. De vloot vertrekt morgen om 9.00uur naar Nijmegen en wij trekken ons eigen plan. Wij moeten eind volgende week terug in Woerkum zijn . wat we dan weer beleven laten we natuurlijk over een paar dagen horen. Tot het volgende blog.
Reactie plaatsen
Reacties
Mooie trip naar Maasbracht volgens mij lagen jullie beneden sluis Panheel ik heb er vroeger heel veel door
geschut met zand naar Son bij Eindhoven voor Niemands beton.gr Henk
Hoi Frans en Mieke. Dat had ik ook wel willen zien , het industrie museum! En leuk gezicht al die oude schepen bij elkaar. Jullie hebben vast veel bekijks. Groetjes xxx