Wat kan een mens allemaal meemaken in drie dagen tijd? Nou, om te beginnen heel veel. Op het laatste nippertje (de fietsen stonden al bijna aan de wal) is er een VIP busje geregeld voor een aantal mensen. Frans reserveerde direct voor ons een plekje, want fietsen met de kinderen achterop is toch iets minder relaxed dan in een VIP busje. We hebben een goede gids getroffen en, o ja dat heb ik nog niet verteld, we gaan naar Fort Sabina. Het fort is onderdeel van de Zuid Hollandse Waterlinie. Het oudste deel is door Napoleon gebouwd en verder door de Nederlanders. Het is een groot fort en er is dan ook veel te zien. Jelte en Tess mogen met musketten lopen en een treintje de hoek om rijden. We sluiten af met warme chocolademelk.
Gisteren kwamen we in de Biesbosch aan. In het Jeppegat voor anker of op de spudpalen en zo konden we ook andere schepen langszij kwijt. Een prachtig gezicht al die groepjes erfgoed in dit mooie gebied. Ook kon er lekker gezwommen worden, al klonk er wel een behoorlijk hard alarm toen onze matroosjes het water ingingen. Zoals alles went ook dat en Tess heeft zelfs haar thee in het water geserveerd gekregen. Hoe leuk is dat om in de reddingsboei je thee te drinken. Hierna gaan we met ons jolletje naar een bijzonder plekje in de Biesbosch. De Zwarte Schuur!! Alleen over water te bereiken en met toestemming te bezoeken. Daar voel, ruik en hoor je de Biesbosch. Een fraaie wandeling en wat een feest, het is vandaag prachtig weer en met zijn allen eten we buiten superlekker chinees. Terug naar de Talisman varen we door een smal en heel ondiep kreekje. We hopen bevers te zien, maar helaas. Wel is het zo mooi stil en we zien de planten en schelpjes op de bodem liggen, de visjes zwemmen in scholen om ons heen.
Vandaag is vroeg begonnen. Veel schepen waren om zes uur al op weg naar Veghel, wij haalden de palen om zeven uur omhoog. (we hebben gewacht tot de buren weg waren). Drie sluizen vandaag en dat liep vlotjes doordat we ook in groepjes vertrokken waren, hoefden we niet zolang te wachten. Al duurt het invaren best wel een tijdje als je met zoveel schepen onderweg bent. Bij sluis Schijndel stroomde naast ons in het stuwkanaal het water knoeperhard. De ganse dag plenst het van de regen. Heel wat anders dan gisteren. Gelukkig hebben wij een stuurhut, maar op de zeilschepen staan ze de hele dag in hun sterke pakken buiten te douchen. Toch zijn ook wij kletsnat na de sluizen, het water stroomt van ons regengoed af en vormt water op de grond van de stuurhut. Dweilen en nog eens dweilen.
Als we bij Veghel komen is er een fotomomentje geregeld met een drone. Een modern containerschip en het oude staal samen op de kiek. Het vergt van de schippers weer vakmanschap, al dat drijven in de regen met de wind. Daarna nog helemaal (800 meter) achteruit de haven in. Hier hebben we ruim een uur over gedaan met elkaar. Ik besluit dat we pannenkoeken hebben verdient en dat geeft gejuich.
Vanavond kan er ook weer een stempel gehaald worden Veghel is de derde etappeplaats. We hebben nu dus drie stempels in het schippershandboek staan.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een avonturen!! Zo gezellig met de kleinkinderen! Groetjes van ons🥰