Zeeland

Gepubliceerd op 24 juni 2022 om 20:15

Zilte geur, bruisend schroefwater, mooie wolken en Zeeuws licht, dat is Zeeland en daar hou ik van. We varen over de Oosterschelde naar het Veerse meer. Jammer genoeg is het tij verkeerd om de zeehondjes te zien luieren op de platen. Op het Veerse meer liggen een aantal eilandjes en bij één daarvan staan palen voor grote schepen. Er ligt aan het steigertje alleen een Duits jacht ( wel een mooie trouwens) dus hebben we het eilandje bijna voor onszelf. De avondwandeling is niet zolang, of we hadden het eilandje een aantal keer rond moeten lopen, maar dan gaan we op een paar hamsters in een loopratje lijken, haha. Wel een gezellig praatje gehad met onze Duitse mede “eilandbewoners”.

Woensdag varen we het kanaal van Walcheren in bij Veere en vervolgen onze reis naar Middelburg. Gezellig de stad in en een paar museums bezoeken. Het Zeeuws museum wisten we eigenlijk niet wat te verwachten, maar het was verrassend en mooie uitleg door de supposten. Prachtige wandtapijten gezien, gemaakt met schelpen. Na het avondeten kwam er bezoek van José, een nicht van Frans. José woont in Middelburg en als we daar dan zijn nemen we even contact op, heel gezellig om familiebanden aan te halen.

Donderdag gaan we naar de markt. Er zijn er feitelijk twee. De een is een antiekmarkt en de andere een grote warenmarkt. Beladen met een tas vol groenten en fruit gaan we terug naar de Talisman. Na de lunch gaat het richting supermarkt, maar dan zien we dat de Oostkerk open is. Dit is een achthoekige kerk met een koepeldak waarop een lantaarn is (een soort torentje met glas rondom) als we rondkijken en aan de praat komen met een suppoost (of heet dat in een kerk anders) verteld hij dat we mee naar boven kunnen en dan bij die lantaarn naar buiten met een uitzicht over geheel Walcheren. Ja natuurlijk willen wij dat, het is wel warm, maar je moet er iets voor over hebben. Al met al verrassende dagen in Middelburg.

Vanmorgen om half negen vertrokken naar Vlissingen. We varen een blauwe golf, dat is net als een groene golf op de weg. Alleen geen stoplichten, maar bruggen en de sluis. Beetje jammer dat de blauwe golf maar lichtblauw is en we toch geregeld een poos moeten wachten. Na twee uur (afstand maar 9 kilometer) varen we dan toch de Westerschelde op. ik heb alles zeevast gezet, want als er een zeeboot langskomt is het flink slingeren. We hebben er nog over gedacht om buitenom te gaan. Het zeegat uit en dan over zee naar Oostende, maar het weer is niet stabiel genoeg. Het waait niet hard, maar er zijn buien met onweer op komst en dan weet je het nooit. We zijn achtervolgt door een bui en die haalde ons dan ook in. Klaterende regen maar geen onweer. Vóór stroom en voor de wind gaat het naar Terneuzen waar we meer dan een uur moeten wachten op een schutting. Lekker boterhammetje dan maar. Bij Terneuzen wordt een nieuwe sluis gebouwd die groter is dan de oude en zo kunnen er grotere schepen naar Gent varen. Over het kanaal Terneuzen-Gent varen we achter een zeeboot die geholpen door sleepboten naar Gent vaart. Wij stoppen bij Sas van Gent aan het randje van Nederland. Hier gaan we enkele zaken regelen voor we België binnenvaren. Terwijl ik dit verhaaltje zit te typen rommelt het in de lucht. Toch nog onweer.