Wat een pech. Wij hebben twee omvormers, ieder van 3000 watt en nu is er een kapot. Dit voorjaar hebben we hem al eens laten repareren, maar helaas is het weer foute boel. Na informeren wat nu komen we uit op twee nieuwe omvormers. Men kan niet een nieuwe aan een oude koppelen en na 15 jaar noeste arbeid is het echt over. Onze boordelektricien woont in Arnhem en hij kan met de auto naar Woerkum komen, maar dan is het leuker om naar Arnhem toe te varen. Haha, wat een straf en nog prachtig weer ook. Heerlijk zonnetje, geen wind, wat wil een mens nog meer.
We vertrekken vrijdagmiddag, want Frans heeft in de ochtend via Zoom nog een cursus. Alles zit mee en we meren bijtijds af in Vianen, waar we nog een rondje lopen. Zaterdag genieten we verder en laten de palen zakken bij Driel, en weer zijn we vroeg genoeg om nog net een lekkere wandeling door het bos en langs kasteel Doorwerth te maken voor het donker. Nu wordt het lachen, want afgelopen zomer liepen we hier tegelijk met zus Lydia en zwager Ed zonder elkaar te zien. Nu blijkt dat we hier tegelijk gelopen hebben met onze Kirsten en Jeroen en alweer elkaar niet gezien. Haha, wie de volgende keer?? Het heet vanaf nu ‘de plek van de net niet ontmoeting’.
Zondagmorgen eerst weer aan de wandel, want als je zo dicht bij het bos bent moet je wel genieten, toch? Na de lunch sluis Driel doorschutten en een uurtje later zijn we op de plek van bestemming, Arnhem. Een Appje naar de elektraman dat we er zijn en dan de maandag maar afwachten.
Nou dat is weer netjes gefikst hoor. Twee mooie nieuwe kasten in de machinekamer voor en een nieuw display in de stuurhut, want de oude begreep de nieuwe kasten niet. Al met al klus geklaard en tijd genoeg om wat voetstapjes in Arnhem achter te laten. We gaan de John Frostbrug (van een brug te ver) over en gaan de uiterwaarden in. Langs het oude ASM terrein (een werf) onder de volgende brug door, de Nelson Mandelabrug en verder richting steenfabriek. Zoals zo vaak lopen we een heel klein paadje dat dwars tussen grote plassen water doorloopt met een bruggetje, maar helaas bruggetje weg. Teruglopen dan maar en de tegenliggers waarschuwen dat het pad ophoudt. Het volgende paadje dan maar en zo komt het goed. We komen er achter dat we ook een stuk van de Limes lopen. Een Romeinse waterlinie waarvan we dit voorjaar bij Bodegraven een deel gelopen hebben.
Vanmorgen op Arjan gewacht die zijn laptop vergeten was, een wasje gedraaid om te kijken of alles goed werkt en dan de trossen maar weer los en richting Woerkum. Het lijkt mistig te worden, maar gelukkig trekt het weer open en varen we met heerlijk rustig weer naar de Pannerdense kop, gaan rond de Waal op en dan is het via de snelweg als een kaboutertje tussen de grote schepen naar de thuishaven varen. Sinds lange tijd moeten we ook in het donker varen en dat is dan ook wel weer leuk.
Morgen heeft Frans twee vergaderingen via Zoom en gisteren heeft Sinterklaas gebeld of wij hem volgende week kunnen helpen. Pakjes ergens naartoe brengen ofzo??? Spannend … jullie horen weer van ons.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat schrijven jullie het toch leuk! Al een tijd niet meer gelezen, maar weer een heerlijk verhaal! Zou jullie wel weer een keer willen zien zeg! 😊. Fijne avond! Heel veel liefs van ons!