Via de Haandrik waar we gekanood hebben zijn we in Coevorden aangekomen. Ook Coevorden is een vestingstad, dat voelt vertrouwd, haha. Het is bloedheet, maar we vinden een mooi plekje aan de buitenkant van de haven. Vóór vastmaken met een touwtje en achter de spudpaal. Alleen de kop ligt op havengebied. De havenmeester vindt het prima zo. Ook in Gramsbergen hebben we afgemeerd net naast het haventerrein op onze paaltjes. Goed voor de portemonnee, of de havenmeesters vinden ons scheepje zo tof dat ze blij zijn dat we er zijn , in ieder geval kost het ons niets.
Gisterenmiddag de stad even in en Jelte en Tess hebben nieuwe schoenen gekregen. Frans en ik hebben een terrasje opgezocht om op de familie te wachten, jammie een kopje thee gaat er altijd wel in.
Vandaag trakteren Sjoerd en Anouk op een lunch en dan wordt het tijd voor hen om te vertrekken. Jelte blijft achter, niet echt als verstekeling hoor, de papa, mama, opa en oma weten ervan. Dit gaat weer een gezellig weekje worden.
O ja, vooral niet vergeten te vertellen dat we langs de plek gevaren zijn waar de Talisman in de tweede wereldoorlog verstopt heeft gelegen voor de Duitsers. Dit was vlakbij Hardenberg in een wijk (watertje in het veengebied) op het kaartje achter de vlotbrug. De bomen verstopten het schip en volgens een reactie van een neef van de eerste eigenaar hebben ze de ingang van de wijk ondiep gemaakt, zodat het schip er niet uit kon. De Duitsers trapten hier in, haha.
De foto is de huidige situatie; de vlotbrug is weg, er is een betonnen vaste brug voor in de plaats gekomen.
Reactie plaatsen
Reacties
Zó worden de palen gauw terug verdiend