Zo, we liggen in Berlijn; de bestemming die we gekozen hebben van het jaar, MAAARRR…..
Bijna was deze blogpagina leeg gebleven. Frans heeft een plek in de museumhaven van Berlijn gereserveerd en het duurt even voor we het juiste plekje gevonden hebben. We moeten bij een sleepboot en een steilsteventje opzij. Half bij de een en half bij de ander en het is geen rechte kant. Zullen we dan maar de spudpalen doen, vraag ik. Prima vindt Frans en daarom zeg ik tegen de buurman dat hij geen touwtje hoeft aan te pakken. Hij begint van alles te vertellen en over de bodem te praten, maar er is veel omgevingsgeluid en door mijn handicap versta ik hem niet. Spudpalen zeg en wijs ik nogmaals (inmiddels zitten die in de grond) en dan versta niet ankeren. Blijkt dat er munitie in de bodem zit, dus…. BOEM had gekund, maar gelukkig niet.
Bij deze dan toch een blog verhaaltje. We zijn dwars door Berlijn komen aanvaren en dat is bij zo’n stad toch altijd een beetje apart om met je gehele “huis” in een wereldstad aan te komen. We zien niet een icoon als de Eifeltoren, maar wel de Fernsehturm (televisietoren en vroeger in gebruik bij spionage) we schutten door sluis Mühlendamm en zijn dan direct bij de museumhaven. Wij hebben dan onze Nederlandse museumhavens op ons netvlies. Dat is hier dus niet zo. Het lijkt of we op de sloperij komen. Er valt hier heel wat op te knappen. Met kunst en vliegwerk kunnen we de wal op, aangezien daar gewerkt wordt aan de aanleg van een parkje is het een troepje en liggen we achter een hek met slot. Gelukkig krijgen we wel de code. We gaan vast een eerste oriëntatierondje lopen in de omgeving en in de avond gaan we Kirsten ophalen die met de trein komt. Ons meiske heeft een chaotische reis achter de rug , treinen die niet rijden, beloofde bussen die niet komen, maar joepie ze is er.
Woensdag bekijken we de highlights van de stad en het Joods monument, het is een groots monument en indrukwekkend, maar op de een of andere manier raakt het me niet zo als het monument in Westerbork. Het is 24 jaar geleden dat Frans en ik hier waren en het monument bestond toen nog niet. Ook de Reichstag was toen nog niet klaar, maar wel in aanbouw. Je kunt nu de Reichstag in, maar je moet plaatsen reserveren. Morgennamiddag kunnen we terecht. Enne voor ons Nederlanders, het is gratis. Ze willen wel je legitimatie zien en je moet een kwartier voor tijd aanwezig zijn. Ik ben benieuwd. Eerst hebben we nog afgesproken met ons zomerkind Dennis en zijn Birgitte. Wat fijn om ze weer in de armen te kunnen sluiten en wat een gezellige middag.
Gisteren hebben we flink wat metertjes onder onze schoenen door laten gaan. We zijn naar de muur gelopen. Een kilometer lang restant van de muur die oost en west jarenlang gescheiden heeft gehouden. Gek, maar hier raakte het me dan weer wel. Vorige keer waren we alleen bij Ckeckpoint Charley geweest. Nu zijn we daar ook met Kirsten naartoe gegaan en Kirsten heeft ons op een lekkere lunch getrakteerd. Natuurlijk zie je onderweg veel van de stad en maken we veel foto’s. Veel lijkt echt niet meer op de stad zoals hij 24 jaar geleden was. Wij trouwens ook niet, haha, wat waren we nog jong.
Het bezoek aan de Reichstag is heel speciaal. We worden goed gecontroleerd, legitimatie nog een keer, tassen door de röntgen (gelukkig ze zijn gezond) en wij door poortjes en jawel we mogen erin. Met de lift naar boven, wat wel fijn is na zoveel gewandeld te hebben en dan op het dak om je heen kijken en zoeken waar alles is en dan de glazen koepel in. Fantastisch deze belevenis. Voor hen onder ons met hoogtevrees werd het een beetje spannend, maar gelukkig konden we ook terug naar beneden. Als afsluiting nog in een Kneipe uit 1911 gegeten. Tsonge jonge twee keer uit eten op een dag, het moet niet gekker worden, maar wel lekker en inmiddels flink moe en dan is het fijn dat je niet meer hoeft te koken.
Vandaag vertrekken we uit de stad en beleven de tocht dwars door Berlijn nog een keer in omgekeerde volgorde. Bij Charlottenburg is een ligplekje vrij en gaan we toch maar even bij dat grote paleis kijken.
De trossen losgegooid en de rust opgezocht op een meer net buiten Berlijn. De avond geeft ons een forse onweersbui met mooie flitsen en na afloop damp boven het water en de bossen.
Reactie plaatsen
Reacties
Jullie hebben Berlijn goed bekeken, het kan goed 10 jaar geleden zijn dat wij er waren. Veel bekende plekken voor ons. Mooi om dat met jullie dochter te kunnen doen.
Wat ontzettend leuk te lezen en wat een mooie foto’s. En even schrikken met de studpalen. Gelukkig goed afgelopen.